• Patiënteninformatie

    Lees meer in het volgende blad:

    CT-Scan

    Het voornaamste doel van het onderzoek is om met behulp van de CT-scanner te bekijken of er vernauwingen zijn in de kransslagaderen, de slagaders rondom het hart, die de hartspier van bloed voorzien. De CT-scan van het hart is een relatief nieuwe techniek. Tegenwoordig is het mogelijk hiermee het hart en de kransslagaders scherp af te beelden. Door de toegenomen snelheid van de CT-scanners en met behulp van intelligente computer berekeningen is het namelijk mogelijk geworden met de CT-scan röntgenfoto’s te maken op het moment dat het hart heel kort even niet beweegt, in de pauze tussen twee hartslagen in. Hiervoor is het wel van belang dat het hart rustig klopt en de adem 10-15 seconden wordt vastgehouden. Om het hart rustiger te laten kloppen moet enkele uren voor het onderzoek een extra tablet ingenomen worden.

     

    Tijdens het onderzoek ligt u op een onderzoekstafel die langzaam in de CT-scanner schuift.  De CT-scanner is ongeveer 50 centimeter diep. In de CT-scanner bevindt zich een röntgenbuis, waarmee foto’s worden gemaakt. Vanuit de buis worden röntgenstralen door uw lichaam gestuurd. Die stralen worden opgevangen en omgezet in elektrische signalen. Die signalen worden weer verwerkt door een computer. De röntgenbuis draait tijdens het maken van de foto’s rond. Dat maakt enig lawaai, maar u ziet en merkt hier verder niets van.

    Bij de CT-scan van het hart is het noodzakelijk dat een jodiumhoudende contrastvloeistof wordt toegediend, die in de ader wordt gespoten en de kransslagaderen zichtbaar maakt op de scan. Bij het gebruik van dit jodiumhoudend contrastmiddel kunnen bijwerkingen optreden. Door verbetering van het contrastmiddel komen deze tegenwoordig nog maar zelden voor. Als er toch bijwerkingen optreden, zijn deze over het algemeen goed te behandelen.

     

    Lees meer

  • Een elektrocardiogram of ECG (in Nederland in de volksmond vaak hartfilmpje genoemd) is een registratie van de elektrische activiteit van de hartspier.  Het maken van een ECG duurt slechts een paar minuten en doet geen pijn. Voor het onderzoek moet u uw bovenlichaam bloot maken.

    Voorbereiding: Gebruik op de dag van uw afspraak geen bodylotion of crème.

    Uit een ECG is veel informatie te verkrijgen over de werking van de hartspier.  Daarnaast kan een ECG aanwijzingen geven voor het hebben van een longembolie.

     

     

    Lees meer

  • Patiënteninformatie

    Lees meer in de volgende bladen:

    Wat is een angiografie?

    Een angiografie is een röntgenonderzoek waarbij de bloedvaten zichtbaar gemaakt worden. Het onderzoek wordt gedaan om uit te zoeken waar in uw bloedvaten een mogelijke afwijking zit en om de ernst hiervan te bepalen. Het kan hierbij gaan om bijvoorbeeld vernauwingen (stenosen) of verwijdingen (aneurysmata) van de slagaders. Op gewone röntgenfoto’s zijn bloedvaten niet te zien. Ze worden zichtbaar gemaakt door middel van een contrastmiddel. Dit middel wordt ingespoten tijdens het maken van röntgenfoto’s. Het contrastmiddel verspreidt zich via de bloedstroom in de bloedvaten. Het onderzoek wordt uitgevoerd door een radioloog die gespecialiseerd is in het verrichten van radiologische onderzoeken en behandelingen.

    Er kan ook een Thorax foto worden gemaakt. Dit is een röntgenfoto van de borstkas ( thorax). 
    Angiografie: het maken van röntgenfoto's van bloedvaten. 
    Arteriografie: het maken van röntgenfoto's van slagaders (= arteriën).
    Flebografie: het maken van röntgenfoto's van aders (= venen)

     

     

     

    Lees meer

Sluit de enquête