Aandoeningen

Wat is een hartspierziekte?

Hartspierziekte ook wel cardiomyopathie genoemd betekent letterlijk een zieke hartspier. De hartspier trekt niet meer goed samen en heeft ook moeite met ontspannen. Het hart pompt het bloed minder goed rond. Cardiomyopathie is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen. De hartspier is:

• Verwijd (gedilateerd)
• Verdikt (hypertrofisch)
• Veranderd in stug bindweefsel

Cardiomyopathie is een chronische ziekte, die niet geneest. Wel kunt u beter leren omgaan met de ziekte.  

Symptomen

Sommige mensen met cardiomyopathie hebben eerst helemaal geen klachten. Wel voelen de meeste mensen met cardiomyopathie zich snel moe. Medicijnen verminderen de klachten. Veel voorkomende klachten zijn:

• Moe en futloos
• Benauwd of ademtekort
• Onregelmatige of te snelle hartslag
• Vocht vasthouden
• Zwaarder worden zonder meer te eten
• Minder eetlust
• Een vol gevoel of misselijk zijn
• Niet plat kunnen liggen of slapen
• 's Nachts vaak moeten plassen
• Pijn op de borst
• Licht in het hoofd, duizeligheid of flauwvallen

De ernst van de ziekte verschilt per persoon. Bij ernstige en langdurige klachten vermindert de pompfunctie. Dat noemen we hartfalen. 
Bij een verwijding van een hartkamer is er eerder kans op hartritmestoornissen. In een verwijde hartholte bestaat ook het gevaar dat er bloedstolsels ontstaan. Bloedstolsels kunnen op een andere plaats in het lichaam een bloedvat afsluiten. Dit heet een infarct.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken van cardiomyopathie. Meestal is de oorzaak niet bekend. Cardiomyopathie kan erfelijk zijn of een gevolg van langdurige schadelijke invloeden op de hartspier. De aanleg voor cardiomyopathie is soms al bij de geboorte aanwezig. In het MUMC+ doet men onderzoek naar erfelijkheid binnen hart en vaat ziekten. Ook wel cardiogenetica genoemd. Dit maakt deel uit van één van onze expertise centra.

Een hartspierziekte kan ook het gevolg zijn van langdurige overbelasting van de hartspier. Schadelijke invloeden van buitenaf zijn:   

• Langdurig bestaande hoge bloeddruk
• Vernauwde kransslagaders 
• Langdurige hartritmestoornissen
• Een infectie van de hartspier
• Vergiftiging door medicijnen, alcohol of drugs
• Afwijking van de hartkleppen
• Andere ziekten zoals diabetes, schildklier- of stofwisselingsziekten

Wat is vernauwing van de halsslagader?

Vernauwingen in de halsslagaders ontstaan door slagaderverkalking. Een vernauwde halsslagader geeft vaak geen klachten. Een vernauwing kan leiden tot een TIA of herseninfarct.

Vernauwingen komen op verschillende plekken in de halsslagaders voor. In de hals lopen twee belangrijke slagaders, die het grootste deel van de bloedtoevoer naar de hersenen verzorgen. Daarnaast zijn er nog twee kleinere slagaders in de hals. 

Oorzaken vernauwing halsslagader

De oorzaak is meestal slagaderverkalking. De medische naam voor een vernauwing in de halsslagader is carotisstenose. Een vernauwing geeft weinig klachten. In een vernauwing kan een bloedstolsel ontstaan. Als hiervan een stukje losschiet, stroomt dit met het bloed de hersenen in. Als dit stukje stolsel vastloopt in een van de vertakkingen, kan er een TIA of herseninfarct ontstaan.

Symptomen

Op de plaats waar de vernauwing zit kunnen bloedstolseltjes ontstaan. Deze kunnen worden meegevoerd met de bloedstroom en afsluitingen veroorzaken in de kleine slagaders in de hersenen. De gevolgen hiervan zijn meestal van voorbijgaande aard. Dat betekent dat bepaalde lichaamsfuncties uitvallen, waardoor u tijdelijk bijvoorbeeld een scheve mond hebt, moeilijk praat, of krachtsverlies of gevoelsstoornissen in één arm en/of been hebt. Ook kan een voorbijgaande blindheid aan één oog optreden. Een dergelijke aanval wordt een 'Transient Ischemic Attack' genoemd, ofwel TIA. Een TIA kan een voorbode zijn van een beroerte (cerebrovasculair accident, oftewel CVA), waarbij de gevolgen van de aanval blijvend zijn.

Oorzaken

Een vernauwing van de halsslagader is het gevolg van vetafzetting en verkalking in die slagader (atherosclerose). Verschillende factoren kunnen bij het ontstaan hiervan een rol spelen, zoals

• Roken
• Een hoge bloeddruk
• Suikerziekte
• Overgewicht
• Een te hoog cholesterol/vetgehalte in het bloed