• Wat is kransslagadervernauwing?

    De kransslagaders zijn de bloedvaten die het hart van bloed voorzien. Deze kransslagaders kunnen dichtslibben doordat vetten, kalk (aderverkalking) en klontertjes van bloedplaatjes vast blijven zitten aan de binnenwand (slagaderverkalking). Deze vettige laag wordt hard en kan de kransslagaders vernauwen.

    Symptomen

    • Onprettig gevoel of pijn op de borst (angina pectoris)
    • Kortademigheid
    • Extreme vermoeidheid bij inspanning
    • Opgezette voeten
    • Pijn in uw schouder of arm
    • Vrouwen kunnen last hebben van atypische pijn op de borst. Dit kan een plotseling opkomende of scherpe pijn zijn en kan worden gevoeld in de buik, rug of arm.

    Oorzaken

    Gevolgen

    Door kransslagadervernauwing stroomt er minder bloed naar het hart. Het hart krijgt dan niet genoeg zuurstof. Kransslagadervernauwing kan zorgen voor coronairlijden (een hartinfarct of angina pectoris).

    Lees meer

  • Wat is een vernauwing van de beenslagaders?

    Wanneer het lichaam probeert de beschadiging te herstellen, klonteren bloedplaatjes samen op de beschadigde plaats. Deze ophopingen noemen we plaques. Op deze plaque kan zich uiteindelijk ook kalk afzetten waardoor deze verhardt (sclerose). Hierdoor wordt de ruimte in het bloedvat kleiner, dit noemen we vaatvernauwing of perifeer vaatlijden. Als een bloedvat zich steeds verder vernauwt, zodat het vat geheel dicht zit, is sprake van een afsluiting. Door een vernauwing of afsluiting van een slagader naar de benen kan er minder of zelfs geen bloed doorstromen. Daardoor ontstaat er een gebrek aan zuurstof in het been. Afhankelijk van de ernst van het zuurstoftekort kan dit leiden tot verschillende klachten. 

    Door slagaderverkalking ofwel artherosclerose kan er een vaatvernauwing in de beenslagaders ontstaan, ook wel perifeer vaatlijden of etalagebenen genoemd. Slagaderverkalking ontstaat doordat op een bepaalde plaats in de vaatwand bloedplaatjes, cholesterol en gladde spiercellen zich opeenhopen. Dit begint met een kleine beschadiging van de gladde binnenwand van het bloedvat.

    Symptomen

    Een vernauwing of zelfs volledige verstopping van een slagader hoeft niet altijd aanleiding te geven tot  (ernstige) klachten. Soms worden door het lichaam kleine nieuwe bloedvaatjes gevormd die de vernauwing of verstopping overbruggen waardoor de bloedvoorziening toch voldoende blijft. Deze bloedvaatjes worden ook wel collateralen genoemd.

    Klachten die voorkomen zijn:
    Etalagebenen (Claudicatio intermittens)
    De beenspieren hebben bij inspanning veel meer bloed en zuurstof nodig dan in rust. Daardoor kan vooral bij inspanning verzuring van de spieren optreden waardoor er een krampachtige pijn ontstaat. Na een eindje wandelen, kan dan pijn ontstaan in één of beide benen. Na een korte tijd rusten verdwijnt de pijn en kan men weer een eindje verder lopen.

    Rustpijn
    Het is ook mogelijk dat er zo weinig bloed naar de benen stroomt dat er zelfs in rust, of 's nachts in bed, pijn ontstaat. Dit wordt rustpijn genoemd. Wanneer men dan het been uit het bed laat hangen of in een stoel gaat zitten, wordt de pijn soms minder. Dit komt omdat de zwaartekracht de bloedtoevoer net voldoende verbetert om de rustpijn op te heffen.

    Afstervingsproces
    Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ( koudvuur , bij een natte wond) genoemd. Soms ontstaan er wonden die niet genezen of sterven één of meerdere tenen af. Zonder operatie waarbij de doorbloeding wordt hersteld, is een amputatie van het betreffende been dan dikwijls niet te vermijden.
    Andere klachten van vernauwing kunnen zijn: koude voeten, verminderde haargroei op de benen, verdikte teennagels (vaak met schimmelinfectie) en vertraagde nagelgroei. Door de slechtere doorbloeding kunnen de benen bleek worden bij optillen en rood verkleuren bij het laten hangen van de benen.

     

    Lees meer

  • Wat is vernauwing van de halsslagader?

    Vernauwingen in de halsslagaders ontstaan door slagaderverkalking. Een vernauwde halsslagader geeft vaak geen klachten. Een vernauwing kan leiden tot een TIA of herseninfarct.

    Vernauwingen komen op verschillende plekken in de halsslagaders voor. In de hals lopen twee belangrijke slagaders, die het grootste deel van de bloedtoevoer naar de hersenen verzorgen. Daarnaast zijn er nog twee kleinere slagaders in de hals. 

    Oorzaken vernauwing halsslagader

    De oorzaak is meestal slagaderverkalking. De medische naam voor een vernauwing in de halsslagader is carotisstenose. Een vernauwing geeft weinig klachten. In een vernauwing kan een bloedstolsel ontstaan. Als hiervan een stukje losschiet, stroomt dit met het bloed de hersenen in. Als dit stukje stolsel vastloopt in een van de vertakkingen, kan er een TIA of herseninfarct ontstaan.

    Symptomen

    Op de plaats waar de vernauwing zit kunnen bloedstolseltjes ontstaan. Deze kunnen worden meegevoerd met de bloedstroom en afsluitingen veroorzaken in de kleine slagaders in de hersenen. De gevolgen hiervan zijn meestal van voorbijgaande aard. Dat betekent dat bepaalde lichaamsfuncties uitvallen, waardoor u tijdelijk bijvoorbeeld een scheve mond hebt, moeilijk praat, of krachtsverlies of gevoelsstoornissen in één arm en/of been hebt. Ook kan een voorbijgaande blindheid aan één oog optreden. Een dergelijke aanval wordt een 'Transient Ischemic Attack' genoemd, ofwel TIA. Een TIA kan een voorbode zijn van een beroerte (cerebrovasculair accident, oftewel CVA), waarbij de gevolgen van de aanval blijvend zijn.

    Oorzaken

    Een vernauwing van de halsslagader is het gevolg van vetafzetting en verkalking in die slagader (atherosclerose). Verschillende factoren kunnen bij het ontstaan hiervan een rol spelen, zoals

    • Roken
    • Een hoge bloeddruk
    • Suikerziekte
    • Overgewicht
    • Een te hoog cholesterol/vetgehalte in het bloed

     

    Lees meer

  • Wat is Trombose?

    Bij trombose raakt een bloedvat verstopt door een bloedstolsel. Een ander woord voor bloedstolsel is ‘trombus'. Vandaar dat deze aandoening ‘trombose’ heet. 

    Trombose ontstaat meestal in een ader. Een ader is een bloedvat dat zuurstofarm bloed naar het hart toe voert. Een ander woord voor ader is vene, vandaar dat deze vorm veneuze trombose heet. Een bloedstolsel kan ontstaan in een ader die vlak onder de huid ligt, maar ook in een ader die dieper gelegen is. In dit laatste geval is er sprake van diep veneuze trombose (DVT). Als een stukje bloedstolsel afbreekt spreken we over een embolie.

    Trombose kan ook voorkomen in een slagader. Een slagader is een bloedvat dat zuurstofrijk bloed van het hart naar de organen toe vervoert. Trombose in een slagader heet arteriële trombose. Een bloedstolsel kan ontstaan in een slagader van het hart of de hersenen. Men spreekt dan van een hartinfarct of een herseninfarct.

    Wat zijn de oorzaken van trombose?

    Trombose ontstaat soms zonder duidelijke oorzaak. Toch zijn er veel factoren die een rol kunnen spelen, bijvoorbeeld:

    • Een operatie
    • Een lange tijd bedrust, bv. bij ziekte
    • Een lange reis
    • Boezemfibrilleren 
    • Kanker
    • Beschadigde bloedvaten, bv. door aderverkalking
    • Het gebruik van de anticonceptiepil
    • Zwangerschap of kraambed
    • Erfelijkheid 

    Wat zijn de gevolgen van trombose?

    Er is een kans dat het stolsel los raakt. Dit stolsel kan via het bloed in je longen of hersenen terechtkomen. Dat heet een longembolie en hersenembolie.

    Kijk voor meer informatie over de klachten van trombose, de onderzoeken die gedaan worden en de behandeling op de specifieke pagina's van diep veneuze trombose/trombosebeen, trombosearm en longembolie.

    Na trombose in het been kan een blijvende ziekte ontstaan. Het gaat om het Post-Trombotisch Syndroom (PTS).

    Wat is het Post-Trombotisch Syndroom (PTS)

    Bij PTS wordt vooral de afvloed van het bloed belemmerd door de vernauwde, verlittekende aderen. Hierdoor kan het bloed niet goed terug stromen naar het hart. Daarnaast kunnen de kleppen in de aderen kapot zijn gegaan. Dit veroorzaakt ook een slechtere terugstroom van het bloed uit het been. Door deze slechte terugstroom hoopt bloed en vocht zich op in het been, wat de PTS klachten veroorzaakt.

    Bij 20 tot 50% van de personen met diep veneuze trombose zal een PTS ontstaan. In 5-10% zelfs een ernstige vorm.

    Lees meer

Sluit de enquête