• For international patients: go to Aortic repair (TAAA)

     

    Patiënteninformatie

    Lees meer in de volgende bladen:

    Wat is een aneurysma?

     

    Een aneurysma is een verwijding in een deel van het vaatstelsel. Het kan zich zowel in een slagader, een ''gewone'' ader als in het hart bevinden. De meest voorkomende plaats is de lichaamsslagader, oftewel aorta, in de buik. Dit wordt een AAA genoemd, een Aneurysma Aortae Abdominalis. Bij een aneurysma is de aorta met minimaal 50% verwijd. De normale diameter van de aorta is kleiner dan 3 cm. Naast de aorta kan een aneurysma onder andere in de hersenen voorkomen. Op de plaats van de verwijding is de vaatwand uitgerekt en dunner geworden. Door de verwijding neemt de spanning in de vaatwand toe. Ook de bloedstroom in een aneurysma is verstoord, het bloed wervelt daar rond. Daardoor vormt zich in het aneurysma langs de uitgezette wand een bloedstolsel. Ook kunnen stukjes van het stolsel losraken en meegevoerd worden naar kleinere bloedvaten, waardoor deze verstopt raken. In de uiterste situatie scheurt het aneurysma en stroomt het bloed uit het bloedvat.

    Symptomen

    Na het scheuren van een aneurysma treden vaak duidelijke klachten op, zoals uitvalsverschijnselen, heftige hoofdpijn, heftige buik- of rugpijn, een uitzettende kloppende zwelling in de buik en een shock. Verschijnselen van een shock zijn onder meer: zeer bleek zien, koud en klam aanvoelen, een koude neus en (kortdurend) flauwvallen. Compressie (samendrukking) door het aneurysma van een nabij gelegen zenuw of bloedvat kan een verminderde bloedtoevoer naar de handen en voeten tot gevolg hebben, wat kan leiden tot gangreen (weefselversterf). Soms kunnen kleine stukjes bloedstolsel losraken (embolie) en door de bloedstroom worden meegevoerd, met als gevolg daarvan kans op een beroerte of een embolie op andere plaatsen in het lichaam. Een enkele keer veroorzaakt het AAA vage rugklachten en pijn in de buik. Dit kan betekenen dat het AAA bijna gaat scheuren.

    Een aneurysma van de lichaamsslagader in de buik heeft men vaak zonder symptomen. Mensen met een AAA weten dan ook vaak niet dat zij een aneurysma hebben. In de meerderheid van de gevallen is een gevonden AAA een toevalsbevinding bij radiologisch onderzoek voor een andere indicatie (zoals een echo van het hart). 

    Oorzaken

    Vroeger dacht men aan slagaderverkalking (atherosclerose) als oorzaak van een aneurysma. Dit is echter niet de enige oorzaak, er zijn waarschijnlijk ook andere factoren van belang voor het ontstaan van een aneurysma, waaronder hoge bloeddruk en longziekten. Tegenwoordig wordt een degeneratief proces in de wand van de aorta als oorzaak gezien. Hierbij is het evenwicht tussen eiwitten die de aortawand opbouwen en afbreken verstoord. Tevens kunnen erfelijk bepaalde stoornissen in de opbouw en stevigheid van de vaatwand, leiden tot het ontstaan van aneurysma’s op jeugdige leeftijd. Naast afwijkingen in opbouw en stevigheid van de vaatwand spelen mogelijk ook bepaalde ontstekingsreacties een rol. Verder zorgt roken voor slijtage van de aders. Rokers lopen een aanzienlijk groter risico een aneurysma te krijgen dan niet-rokers. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat bij rokers en ex-rokers het aneurysma sneller groeit dan bij niet-rokers.

    De meeste AAA’s worden groter. De snelheid waarmee dit gebeurt is echter verschillend. De kans op een ruptuur (het scheuren) van het AAA neemt toe met het groeien. De kans op een ruptuur is echter zeer klein (minder dan twee procent per jaar), zolang de diameter van het AAA kleiner is dan 5,5 centimeter. Wordt de diameter groter dan zes centimeter, dan neemt de kans op barsten snel toe (ongeveer tien procent per jaar, afhankelijk van de snelheid waarmee het AAA groeit).

    Behandelingen

    Een AAA in de buik kan middels een TAAA operatie worden verholpen. 

     

     

    Lees meer

  • Wat is angina pectoris?

    Bij inspanning of in rust voelt u een drukkend, zwaar gevoel midden op de borst. Deze pijn kan uitstralen naar de nek, kaak, armen of rug. Deze pijn, ook wel angina pectoris genoemd, ontstaat doordat het hart tijdelijk te weinig zuurstof krijgt door een vernauwing in de kransslagader. Dit is een vorm van coronair lijden. Het hart krijgt op dat moment onvoldoende bloed toegevoerd om het zijn werk te laten doen. Bekijk voor meer informatie onderstaand filmpje.

     © Hartstichting

    Symptomen

    U merkt niet meteen als u vernauwingen in de kransslagaders heeft. Vaak ontstaan klachten pas als een van de kransslagaders meer dan 50% vernauwd is. Het proces van vernauwing van de kransslagaders is dan al langer bezig.
    In rust heeft het hart minder zuurstof nodig dan bij inspanning. In de beginfase van angina pectoris treden de klachten vooral op als het hart zich harder moet inspannen dan normaal, zoals bij:

    • Lichamelijke inspanning of sport
    • Heftige emoties
    • Het verwerken van een zware maaltijd
    • Overgang van een warme naar een koude omgeving

    Bij deze situaties voelt u: 

    • Een beklemmende, drukkende of benauwende pijn midden in de borst 
    • Uitstralende pijn naar de onderkaak, hals, schouderbladen, armen, rug of maagstreek
    • Misselijk en zweterig

    Oorzaken

    De meest voorkomende oorzaak is een vernauwing in de kransslagaders, als gevolg hiervan stroomt er minder bloed door de kransslagaders en is er eerder een kans op een zuurstoftekort.
    Andere hartaandoeningen veroorzaken soms ook klachten van pijn op de borst. Voorbeelden zijn: 

    • Hartklepaandoening: er stroomt bloed terug naar de andere hartruimten en het hart kan minder goed druk opbouwen om bloed rond te pompen.
    • (ernstige) Hartritmestoornissen: de hoeveelheid bloed die wordt rondgepompt wisselt bij een onregelmatige of snelle hartslag.

    Soms heeft pijn op de borst niets te maken met het hart, maar komt het bijvoorbeeld van de longen, spieren, maag of slokdarm.

     

    Lees meer

  • Patiënteninformatie

    Lees meer in het volgende blad:

    Wat is hartfalen?

    Het hart is een spier die als een pomp zorgt dat het bloed onophoudelijk door ons lichaam stroomt. In rust slaat het hart ongeveer 70 keer per minuut (polsslag) en er wordt vier tot vijf liter bloed door ons lichaam gestuurd. Om verschillende redenen kan deze pompfunctie tekortschieten, waardoor er minder bloed bij onze organen, spieren en weefsels komt. Hierdoor treden er klachten op van vermoeidheid, kortademigheid en vochtophoping (in voeten, benen, handen en armen). Dit noemen we hartfalen. Hartfalen is een chronische aandoening, wat betekent dat de klachten in meer- of mindere mate op gezette tijden terug kunnen komen. De belangrijkste oorzaken zijn een of meerdere hartinfarcten en langdurig bestaande hoge bloeddruk, echter de oorzaak is niet altijd duidelijk. Door nieuwe medicijnen en een betere begeleiding is de kwaliteit van leven en de prognose van mensen met hartfalen aanzienlijk verbeterd.

    Klachten/symptomen

    De meest voorkomende klachten bij hartfalen zijn:

    • vermoeidheid
    • oedeem (= vochtophoping in het lichaam)
    • ongewenste (snelle) gewichtstoename
    • kortademigheid/heesheid
    • kortademigheid bij platliggen
    • onrust en verwardheid
    • misselijkheid/gebrek aan eetlust/opgeblazen gevoel
    • jeuk, gevoelige huid
    • jicht
    • duizeligheid
    • angst, depressie
    • obstipatie

    De behandeling

    U wordt behandeld en begeleid door het hartfalenteam. Dit bestaat uit in hartfalen gespecialiseerde cardiologen en hartfalenverpleegkundigen. Op basis van uw klachten en situatie wordt uw behandeling bepaald. Deze bestaat uit medicatie en leefstijladviezen (vocht-en zoutgebruik en bewegen). Afhankelijk van de oorzaak van uw hartfalen wordt de behandeling uitgebreid.

    Hartfalen spreekuur

    Binnen de polikliniek Hart+Vaat Centrum zijn er specifieke hartfalen spreekuren.

     

    Lees meer

  • Wat is een hartspierziekte?

    Hartspierziekte ook wel cardiomyopathie genoemd betekent letterlijk een zieke hartspier. De hartspier trekt niet meer goed samen en heeft ook moeite met ontspannen. Het hart pompt het bloed minder goed rond. Cardiomyopathie is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen. De hartspier is:

    • Verwijd (gedilateerd)
    • Verdikt (hypertrofisch)
    • Veranderd in stug bindweefsel

    Cardiomyopathie is een chronische ziekte, die niet geneest. Wel kunt u beter leren omgaan met de ziekte.  

    Symptomen

    Sommige mensen met cardiomyopathie hebben eerst helemaal geen klachten. Wel voelen de meeste mensen met cardiomyopathie zich snel moe. Medicijnen verminderen de klachten. Veel voorkomende klachten zijn:

    • Moe en futloos
    • Benauwd of ademtekort
    • Onregelmatige of te snelle hartslag
    • Vocht vasthouden
    • Zwaarder worden zonder meer te eten
    • Minder eetlust
    • Een vol gevoel of misselijk zijn
    • Niet plat kunnen liggen of slapen
    • 's Nachts vaak moeten plassen
    • Pijn op de borst
    • Licht in het hoofd, duizeligheid of flauwvallen

    De ernst van de ziekte verschilt per persoon. Bij ernstige en langdurige klachten vermindert de pompfunctie. Dat noemen we hartfalen
    Bij een verwijding van een hartkamer is er eerder kans op hartritmestoornissen. In een verwijde hartholte bestaat ook het gevaar dat er bloedstolsels ontstaan. Bloedstolsels kunnen op een andere plaats in het lichaam een bloedvat afsluiten. Dit heet een infarct.

    Oorzaken

    Er zijn verschillende oorzaken van cardiomyopathie. Meestal is de oorzaak niet bekend. Cardiomyopathie kan erfelijk zijn of een gevolg van langdurige schadelijke invloeden op de hartspier. De aanleg voor cardiomyopathie is soms al bij de geboorte aanwezig. In het MUMC+ doet men onderzoek naar erfelijkheid binnen hart en vaat ziekten. Ook wel cardiogenetica genoemd. Dit maakt deel uit van één van onze expertise centra.

    Een hartspierziekte kan ook het gevolg zijn van langdurige overbelasting van de hartspier. Schadelijke invloeden van buitenaf zijn:   

    • Langdurig bestaande hoge bloeddruk
    • Vernauwde kransslagaders 
    • Langdurige hartritmestoornissen
    • Een infectie van de hartspier
    • Vergiftiging door medicijnen, alcohol of drugs
    • Afwijking van de hartkleppen
    • Andere ziekten zoals diabetes, schildklier- of stofwisselingsziekten

     

     

    Lees meer

  • Wat is hoge bloeddruk?

    Hoge bloeddruk of hypertensie is de belangrijkste risicofactor voor hart- en vaatziekten. Ongeveer 25% van de volwassen bevolking heeft hoge bloeddruk; veel van hen hebben hier geen weet van of hebben een bloeddruk die onvoldoende onder controle is. Hoge bloeddruk is sterk leeftijd-gebonden: van alle mensen ouder dan 70 jaar heeft ruim 60% hypertensie. Met andere woorden: de vergrijzing resulteert ook in meer mensen met hoge bloeddruk. Bovendien is het zo dat elke verhoging van de bloeddruk op hogere leeftijd  extra risico op een event (hartinfarct, hersenbloeding etc.) oplevert.

    Symptomen

    Mensen met een hoge bloeddruk merken daar meestal niets van. Bij ernstige of langdurig verhoogde niet-behandelde bloeddruk kunnen wel symptomen optreden. Deze symptomen zijn:

    • Hoofdpijn
    • Vermoeidheid
    • Duizeligheid
    • Slecht zien
    • Misselijk en overgeven
    • Pijn op de borst en kortademigheid
    • Rusteloosheid

    Oorzaken

    • Ouderdom
    • Nierproblemen
    • Bepaalde medicatie
    • Leefstijl

    Gevolgen

    Langdurig hoge bloeddruk beschadigt de wanden van de slagaders. Dit bevordert het ontstaan van slagaderverkalking. Door slagaderverkalking worden de vaten minder elastisch en de bloeddruk neemt verder toe. De voortdurende druk op de vaten kan schade aanrichten aan de organen. Bijvoorbeeld de hartspier, slagaders, hersenen, ogen en nieren.

     

    Lees meer

  • Wat is Myocarditis?

    Myocarditis is een ontsteking van de hartspier. De ontsteking ontstaat meestal door een virus. Als het hart door de ontsteking erg beschadigd is, kunnen al binnen enkele weken na de koorts klachten van hartfalen of ritmestoornissen ontstaan. Als het hart licht beschadigd is, treden deze klachten soms pas veel later op. Myocarditis kan soms leiden tot de hartspierziekte cardiomyopathie.

    Symptomen

    De klachten bij myocarditis lopen erg uiteen. Soms merkt iemand er niets van. In andere gevallen zijn er klachten van ernstig hartfalen en hartritmestoornissen.  De eerste symptomen lijken op die van griep, zoals koorts en spierpijn. Pas nadat de griepklachten verdwenen zijn, blijkt soms dat er meer aan de hand is. Klachten bij myocarditis zijn:

    • Plotseling optredende koorts
    • Griepachtige verschijnselen
    • Pijn in de hartstreek
    • Zweten
    • Hartritmestoornissen
    • Vermoeidheid
    • Kortademigheid
    • Vocht vasthouden

    Oorzaken

    • Een virus, bacterie of parasiet
    • Overgevoeligheid voor geneesmiddelen
    • Bestraling
    • Een auto-immuunziekte

     

     

    Lees meer

  • Wat is ulcus cruris?

    Een ulcus cruris is een chronische wond aan het onderbeen veroorzaakt door een bloedcirculatie stoornis. De oorzaak van een ulcus cruris kan arterieel ( 25%) of veneus ( 60%) zijn.
    Het is belangrijk om te bepalen om welke van deze 2 vormen het gaat:

     

     

  • Wat is een vernauwing van de beenslagaders?

    Wanneer het lichaam probeert de beschadiging te herstellen, klonteren bloedplaatjes samen op de beschadigde plaats. Deze ophopingen noemen we plaques. Op deze plaque kan zich uiteindelijk ook kalk afzetten waardoor deze verhardt (sclerose). Hierdoor wordt de ruimte in het bloedvat kleiner, dit noemen we vaatvernauwing of perifeer vaatlijden. Als een bloedvat zich steeds verder vernauwt, zodat het vat geheel dicht zit, is sprake van een afsluiting. Door een vernauwing of afsluiting van een slagader naar de benen kan er minder of zelfs geen bloed doorstromen. Daardoor ontstaat er een gebrek aan zuurstof in het been. Afhankelijk van de ernst van het zuurstoftekort kan dit leiden tot verschillende klachten. 

    Door slagaderverkalking ofwel artherosclerose kan er een vaatvernauwing in de beenslagaders ontstaan, ook wel perifeer vaatlijden of etalagebenen genoemd. Slagaderverkalking ontstaat doordat op een bepaalde plaats in de vaatwand bloedplaatjes, cholesterol en gladde spiercellen zich opeenhopen. Dit begint met een kleine beschadiging van de gladde binnenwand van het bloedvat.

    Symptomen

    Een vernauwing of zelfs volledige verstopping van een slagader hoeft niet altijd aanleiding te geven tot  (ernstige) klachten. Soms worden door het lichaam kleine nieuwe bloedvaatjes gevormd die de vernauwing of verstopping overbruggen waardoor de bloedvoorziening toch voldoende blijft. Deze bloedvaatjes worden ook wel collateralen genoemd.

    Klachten die voorkomen zijn:
    Etalagebenen (Claudicatio intermittens)
    De beenspieren hebben bij inspanning veel meer bloed en zuurstof nodig dan in rust. Daardoor kan vooral bij inspanning verzuring van de spieren optreden waardoor er een krampachtige pijn ontstaat. Na een eindje wandelen, kan dan pijn ontstaan in één of beide benen. Na een korte tijd rusten verdwijnt de pijn en kan men weer een eindje verder lopen.

    Rustpijn
    Het is ook mogelijk dat er zo weinig bloed naar de benen stroomt dat er zelfs in rust, of 's nachts in bed, pijn ontstaat. Dit wordt rustpijn genoemd. Wanneer men dan het been uit het bed laat hangen of in een stoel gaat zitten, wordt de pijn soms minder. Dit komt omdat de zwaartekracht de bloedtoevoer net voldoende verbetert om de rustpijn op te heffen.

    Afstervingsproces
    Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ( koudvuur , bij een natte wond) genoemd. Soms ontstaan er wonden die niet genezen of sterven één of meerdere tenen af. Zonder operatie waarbij de doorbloeding wordt hersteld, is een amputatie van het betreffende been dan dikwijls niet te vermijden.
    Andere klachten van vernauwing kunnen zijn: koude voeten, verminderde haargroei op de benen, verdikte teennagels (vaak met schimmelinfectie) en vertraagde nagelgroei. Door de slechtere doorbloeding kunnen de benen bleek worden bij optillen en rood verkleuren bij het laten hangen van de benen.

     

    Lees meer

Sluit de enquête